rize seferi

bayramları sevmiyorum daha doğrusu uzun tatilleri sevmiyorum dengesi bozuluyor insanın. hızlı geçmiş bir cumartesi gecesinin ardından öğlen 13:30 da olan maç saatine ucuucuna yetişiyoruz. takımın gösterdiği reaksiyon'u buca ve mersin galibiyetlerini rakiplerin biraz zayıf olmasının nedeni ile oluştuğu düşüncesi var kafalarda. rize maçı bu yüzden çok önemli dişli bir rakip zorlu bir deplasman en azından 1 puanla dönmek hedef. mersin maçının ikinci devresiyle aynı diziliş ve kadro biraz heyecanlandırıyor beni çünkü hücum'a hızlı çıkabilen 4 tane hücümcu var sahada. okan ,erçağ,kıvanç,köksal. burada belirtmeden geçemeyeceğim emrah sakatlıktan çıkıp soldan ileriye dönük oynamaya başladığı gün bu takım çok canlar yakacak. maç karşılıklı ataklarla başlıyor ilk 15 dakika dengeli gidiyor. 20. dakikadan itibaren oyunun kontrolü bizim elimize geçiyor ve o yıldızlar topluluğu rize yok oluyor karşımızda. ilk yarının sonlarına doğru ileriden gelen topu göğsüyle önüne indiren kıvanç harika bir gole imza atıyor ve ilk yarı skorunu tayin ediyor. ikinci yarı başlamadan 46. dakika ile 75. dakika arasında gol yemezsek maçı 2-0 kazanırız tahmininde bulunuyorum. nitekim müthiş bir baskı geliyor bu dakikalarda fakat biraz futbol şansı ve biraz da hakemin %100 bir penaltıyı es geçmesiyle direnci kırılıyor rize'nin. ara ara çıktığımız hızlı hücumlar çoğalıyor ve 90. dakika'da erçağın adrese teslim ortasını müthiş bir kafayla ağlara gönderiyor okan 2-0. ayrıca maçın'da skoru oluyor bu sonuç. şehir yine havaya giriyor şampiyonluk türküleri mırıldanılmaya başlıyor tekrardan. şu anda 3 maçlık seriyi 6 maça bağlamamak için hiçbir neden gözükmüyor. kocaeli , hacettepe (d), bolu bu 3 maçıda alacak gücümüz var. futbolcular'da renklerini belli ediyorlar ve son noktayı koyuyorlar son haftalardaki yaşanan gelişmelere.