14 mayıs perşembe akşamı fixx'de başlıyor hikayemiz. çok uzun soluklu bir yolculuk olacağı o akşam belli oluyor zaten. neredeyse hiç uyumadan geçiyoruz alana, gülmekten yanaklarımız ağrıyor ankara'ya inene kadar. kahvaltı falan derken bir anda bilkentte buluyoruz kendimizi eski mezunlar var yanımızda özlemişler. gırgır,şamata bitmiyor uzun süre boyunca ve çokça bira tüketildikten sonra kavga dövüş stadın oraya geçiyoruz ben erken geçtiğimizi düşünenlerdenim saat 13:00 staddayız maç 16:00'da. bir ova düşünün tam ortasına bir stad koymuşlar stadın bütün tribünlerinin üstü açık. cehennem sıcağı var stadın etrafında ama bize değil hemen stadın etrafında ki en serin ve gölge yeri bulup buzluktaki biralarımız içmeye devam ediyoruz. artık sarhoşuz ve maça girmeye hazırız fakat orada seri serin soğuk biraları içerken hesaplayamadığımız bir şey var oda tribünün çok fena sıcak olduğu. maç başlıyor hepimiz kavruluyoruz takribi 5 dakikada bir aşağıda neredeyse duş alıyoruz. ilk 45 dakikayla ilgili tek hatırladığımız şey devamlı su içtiğimiz. ikinci yarı maçında stresi ile ayılmaya başlıyoruz fakat hala çok sıcak. çok ksır bir maç oluyor iki tarafta çok temkinli oynuyor olası bir hatanın geri dönüşü yok elenen veda edicek süper lig hayaline. maç uzatmaya gidiyor stresten kimse kimseyle konuşamıyor ilk yarı üstü çıplak dans eden sarhoşlardan eser yok. ve uzatmalardada eşitlik bozulmuyor. maç penaltılara kalıyor. kerem'e güveniyoruz nitekim 3 tane penaltı kurtararak finale adımızı yazdırıyor kerem. inanılmaz bir sevinç yaşıyoruz maçtan sonra çok yakınız bir tane 90 dakika kalıyor 14 yıllık özleme..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder